Hii Allemaal,

Ik dacht dat het nu wel weer eens tijd was voor een nieuwe blog. Ik moet wel even toegeven dat het heel lastig is om het bij te houden. Tijd vliegt en voordat je het weet heb je kerstvakantie. Jaja ik heb nu net kerstvakantie sinds gisteren! Tot 3 januari even geen school, was ik wel even aan toe, want er is weer veel gebeurd. NIeuwe dingetjes die ga ik jullie allemaal even vertellen.

Ik had al in mijn vorige blog geschreven dat ik naar een ander gastgezin wilde, en weetje, nadat ik die blog had geschreven. Precies een week later kreeg ik te horen dat ik naar een nieuw gezin kon. YES! Nog voor kerst waar ik nog zo op gehoopt had. Mijn nieuwe gezin is de ouders van mijn Engelse docent. Haar naam is Sarah, en ik kon het heel goed met der vinden. Ik zit bij haar ouders, hun zijn begin 60 en hele actieve mensen, (ze zijn trouwens al met pension). Ze hebben geen andere kinderen in huis alleen een hond, genaamd Brantee. Ik moest je wel zeggen toen ik de eerste keer dat ik die hond zag, dacht ik van: jeezus wat een lelijk ding is dat zeg, hahahah. Maar het is een schatje hoor (Maar wel echt lelijk, sorry Brantee). Mijn gezin woont midden in het centrum van het dorpje, dus dat is wel een stuk makkelijker. Ik kan makkelijiker ergens naar toe lopen & met andere mensjes afspreken.Oke even terug naar mijn gastouders, hun naam is Elizabeth en Clark. Ze hebben twee kinderen die al uit huis zijn en zelf kinderen hebben. Dat is dus Sarah, mijn engelse docent. Zij heeft 2 jongetjes van 4 en 7 jaar oud. Die zijn zooo schattig en lief. Zij komen hier heel vaak langs en ik zie ze wel 5 keer per week, dus het is hier niet saai zal ik maar zeggen. Dan hebben we Stephen, dat is hun zoon. ZIj wonen een klein uurtje hiervandaan en ze hebben een klein meisje van 1 jaar, Masie. Ook een schattebolletje is dat. Dat kind is 1 jaar oud en ze heeft gewoon GEEN haar, nergens. Ik had heel goed gekeken of ik misschien niet een klein klein haartje zag, niks gezien, is dat normaal als je 1 jaar oud bent?

Wat kan ik nog meer over mijn gezin vertellen? Ze zijn heel actief in Curling. Voor de mensen die niet weten wat curlen is, ik wist het ook niet. Het is een hele populair sport in Canada. Het is zeg maar dat je van die ronde stenen op het ijs moet gooien en dan moet gaan vegen, ik denk dat Google je het beter uit kan leggen. Ik ben al een paar keer meegeweest en ik begin het al te snappen. Het is een leuke sport, maar inderdaad als je wat ouder bent, vind ik zelf. Maar er zijn heel veel jongeren hier die deze sport doen. Basketbal is toch meer mijn ding hier.

Maar het zijn hele lieve mensen, echte familie mensen die heel veel dingen doen met hun kinderen en kleinkinderen. Ze houden van kletsen. Omg.. Clark mijn hostvader kletst me het oren van het hoofd af, maar hij is wel lief hoor ;)

Dus ik zit nu in een andere plekje. EN kerst komt eraan. Over 2 dagen is het kerst! YES! Dit gezin is helemaal into kerst. Versieringen overal waar je maar bedenken kunt en ze dragen al uberlelijke kersttruien nu voor een week lang. Er ziitten nu al zoveel cadeautjes onder de boom, ik denk wel 60 ofso, maar hun zeggen dat dat lang niet alles is :O. Ik weet het, ik moest het ook even verwerken.

Wat heb ik de afgelopenweken gedaan? Ik ben verhuisd van gastgezin, ik heb even hier in het nieuwe huis en de familie de boel verkent en ik heb gewoon school gehad. Over school... ja ik heb dus nu geen activiteiten of sporten meer op school. Sinds 2 weken geleden zijn de leraren bezig met work-to-strike. Dat betekent dat ze dus gewoon les geven en daarna niks meer doen, geen activiteiten, geen sporten helemaal niks. Waarom is dit? De overheid hier in Nova Scotia heeft belachelijk veel bezuinigt op het salaris van de leraren waardoor ze dus nu ''staken''. En this sucks. Het kan het hele jaar duren of een paar maanden. Wij hopen dat dit over is na de kerstvakantie maar we weten het niet. Ik hoop het wel want het maakt school in iedergeval een stuk minder leuk zo.

Ik heb afgelopen vrijdag mijn eerste schoolvrij dag gehad. Dat betekent dat er teveel sneeuw of te gevaarlijk was voor de schoolbussen om te rijden. Maar dat geven ze altijd door op de dag zelf. Dus Lucy stond lekker om 6 uur sochtends al weer op, heerlijk... Ik was al halfaangekleed en toen kreeg ik te horen dat het snowfree was. Ik blij en gauw mn bed ingedoken!! Die vrijdag, mensen mensen mensen houd je vast. Die vrijdag, afgelopen vrijdag. jajaja het was -18 graden en met de koude wind was het gevoeltemperatuurr........ -30 graden. Ik zeg het je, MIN DERTIG GRADEN BUITEN. Ik heb het nog nooit zo koud gehad in mijn leven. Maar ik zei tegen mezelf: Lucy, jij gaat even een rondje lopen buiten in -30 en dan kan je tegen al de mensen in Nederland zeggen dat je dit gewoon meegemaakt en gevoeld hebt. Dus deze dame heeft der skipak aangetrokken en ik ben 1,5 uur lang naar buiten geweest. Ik heb de garage-pad sneeuwvrij gemaakt met Clark, wijhebben watrondgeredenrond Shelburne om de sneeuw te zien. We zijn naar het parkje geweest en ik heb wat foto's gemaakt. Och och het was prachtig. De sneeuw lag op de bomen en het was zo mooi. Zo freaking koud, maar ik heb het gedaan ;).

Woensdag had ik m'n laatste dag school, dat was pj-day. We konden lekker in onze pyjama's naar school komen, een droom die uitkwam! Heerlijk! En nu vakantie!

Kerst is bijna zover. Ik heb er zin in en ik zal na kerst snel een blog schrijven hoe dat was.

Ohja, blijkbaar was ik vorige woensdag honderd dagen in Canada. Het was dat mijn vriendin van Travel Active die ook in Nova Scotia zit mij eraan herinnerde. Ik ben niet zo'n iemand die zo'n app op de telefoon heeft hoeveel dagen ik hier ben en hoeveel dagen ik nog ga hebben voordat ik naar huis ga, ach dat is voor mij helemaal niet belangrijk. Lucy heeft daar niet zoveel mee. Maar na de kerstvakantie als school weer begint zit ik hier al weer 4 maanden, jezus ik zat eraan te denken. 4 maanden al, mijn god dat is best lang, maar de tijd gaat zo snel dat het ook weer best kort voelt. Mijn ouders hadden laatst weer wat nederlands eten gestuurd. Ik heb eindelijk weer een dropje aangeraakt, omg het was zaaalig. Alleen ik moet wel zeggen dat ik mijn lelijke groene sparta fiets mis..... Niemand fietst hier, niemand. Wel even een shok toen ik hier kwam. Ik dacht van: naah er zijn vast wel een paar fietsers hier, maar dus niet. Ik weet niet of ik na 10 maanden nog kan fietsen hoor, ik denk dat ik weer zij-wieltjes nodig heb.

Mensen, ik ga gauw weer een blog schrijven. Ik wens iedereen hele fijne feestdagen! Merry Christmis everybody.

See ya soon! xxxx

Ohja, ik heb weer wat foto's toegevoegd, je kunt ze zien onder het mapje foto's Canada ;)