Hi hi,

Ik dacht dat het wel weer eens tijd was voor een blog. Ik wil opnieuw mijn excuses aanbieden dat het weer zo lang heeft geduurd. Het is blijkbaar toch moeilijker dan ik dacht om een blog bij te houden. Volgens mijn moeder ben ik een luie donder. En ohja, ook even een excuses voor mijn Nederlands. Mijn moeder zei tegen me van: "Nou Lucy zeg, je Nederlands is toch zo ongelofelijk slecht..." Nou moeder, volgens mij valt het best mee of niet?

In ieder geval, het is nu al weer bijna maart. Ik kan niet wachten op het voorjaar. Wat heb ik allemaal de afgelopen twee maanden gedaan? Nou eigenlijk niet zoveel en toch weer best veel.

De laatste keer dat ik geschreven was, was 1 januari. Even denken hoor... In Januari zijn we voor het eerst op een Ski-trip geweest. Daar verheugde ik me echt op, lekker weer snowboarden. Dat was helemaal top. En twee van mijn vriendinnen, Moe en Momone, die zouden eind Januari naar huis gaan... Terug naar hun land Japan. Maar Momone die komt in Juni terug voor graduation dus die zie ik gelukkig wel weer. Maar van Moe moesten we afscheid nemen. Laten we maar even zeggen dat ik afscheid nemen niet leuk vind. Ik zeg altijd: it is not a goodbye, its a see you later. Toch? Ik ga zeker weten Tokyo een keer bezoeken, dat moet een geweldige stad zijn.

En toen was het exam week. Wij hadden het laatste week van Januari exams van het eerste semester. En dat ging helemaal goed, ik had alleen maar cijfers boven de 9. Och Och mensen, Canada is zoo chill. De mensen zijn hier ook zo lekker chill en denken lekker makkelijk. "Als het vandaag niet komt, komt het morgen toch?" Wij Nederlanders kunnen daar best van leren. En toen was het Februari, het tweede semester is begonnen dus dat betekent ook nieuwe vakken. Ik heb nu: Psychology, Physical Education, Human Biology, Global History & Art. Ik moest Global History van mijn hostmoeder nemen, want het was voor haar belangrijk dat ik iets over Canada zou leren. Ik vind geschiedenis echt kut zullen we maar zeggen maar ik ben zo lief dat ik het voor mijn hostmoeder doe. Oh god, en dan hebben we ook nog mijn Human Biology lerares, Miss Scott.... Mensen mensen sorry dat ik dit zeg maar ik heb nog nooit een leraar gezien die zoo slecht les kan geven.. Ik heb wat slechte leraren gehad maar dit overtreft echt alles. Ik ga maar niet op de details in, maar echt.....

Februari was echt een sneeuwmaand. Heerlijk lekker veel sneeuw. Ik ben met wat Canadese vrienden gaan skiën. Dat was echt gezellig. Je zou dus denken dat Canadezen best aardig kunnen skiën of snowboarden? Degene die ik ken helemaal niet... was wel verrassend. Maar ik woon ook niet echt in een skigebied. Als je naar het noorden van Canada gaat, daar heb je echt overal skipistes. Een van mijn vrienden, Colby, had nog nooit geskied in zijn leven en dit was zijn eerste keer. Hij wilde al gelijk met ons mee naar de grote berg, dus daar gingen we dan. Toen we eenmaal beneden waren, was Colby nergens te bekennen. Dus wij wachten bij de stoeltjes lift wel ongeveer 10 minuten. Uiteindelijk kwam die naar beneden, hij was helemaal wit, helemaal onder de sneeuw. En zijn gezicht was kleddernat en helemaal rood en bezweet. Hij was blijkbaar gevallen in zo'n dikke pak sneeuw en wist niet hoe die eruit moest komen. Hahah het was echt schattig hoe die eruit zag... helemaal beduusd was die.

En toen kwam er best wel veel sneeuw in Shelburne. We hadden 10 dagen achter elkaar schoolfree, we konden niet naar school omdat het te gevaarlijk was voor de schoolbussen om te rijden. Ik helemaal blij natuurlijk. Ik heb met mijn hostvader Clark het pad sneeuwvrij gemaakt, ik heb met wat vrienden een sneeuwpop gemaakt, van 2 meter ongeveer. Dat was leuk, was best lang geleden dat ik een sneeuwpop had gemaakt. We noemden hem Mr.White, wel toepasselijk toch? En ik heb lekker gesleed, niks gedaan en verveeld omdat je niet ergens heen kon. Maar ik denk toch wel al bij al ongeveer 85 centimeter sneeuw lag. Het kwam boven onze knieën. :) Maar na een aantal dagen was ik wel weer blij dat we weer school hadden, het is toch best lastig als je vrienden op auto afstand van je wonen en niet met de auto kunt rijden vanwege de sneeuw.

Wat heb ik nog meer in Februari gedaan? Lekker naar school geweest & chillen met vrienden. Het leven hier is heerlijk. Ik heb niks te klagen maar ik mis Nederland wel, en echt het Nederlandse eten mis. Mensen, Canadees/Amerikaans eten is niet echt mijn ding. Mijn hostmoeder maakt lekker eten maar echt in ALLES zit kaas. In gebakken aardappelen zit kaas, op de groente zit kaassaus, In de vlees zit kaas, overal waar je het bedenken doet. En dan moet ik ook nog even melden dat die niet zomaar lekkere kaas is die wij in Nederland hebben, nee wij noemen dit Fake Cheese. Ken je die gele cheddar kaas op een hamburger? Hier eten ze dat in van alless! Best ongezond allemaal en voor de mensen die mij nog niet kennen, ik houd van gezond eten. Dus ik word hier langzamer hand wel een beetje dikkig hahah. Ik mis Nederlands eten! Maar de tijd vliegt. Het is al bijna maart. En dan heb ik 12 maart een weekje vakantie! YES! Dan ga ik een paar dagen naar Marloes, een vriendin die ook met Travel Active naar Canada is gegaan. Zij woont ongeveer 3 uur van mij vandaan.

Oh mensen, 1 uur rijden voor een kopje koffie is niks. 4 uur rijden om ergens te gaan shoppen, joh das niet ver voor de Canadezen hier. Ik vind het nu ook. 1 uur rijden ergens heen is zoo dichtbij... Wij in Nederland als we naar Amsterdam gaan ofso, dat is echt een dagtrip en hier is dat echt een koffietrip.

Nou dit was mijn blog eigenlijk al, misschien niet zo'n spannende blog maar ik hoop dat jullie het leuk vonden om het te lezen. En ik schrijf eind Maart er weer eentje, daar houd ik jullie aan. Ook kunnen jullie wat foto's zien die ik toegevoegd heb.

Kus Lucy